Bezoek Nepal, maart 2020

5 maart j.l. vertrokken we, voor wat later bleek, een wat korter bezoek aan Nepal dan gepland.
Onze planning was om te beginnen met het eindelijk openen van de bankrekening aldaar. Daar wij net arriveerden voor het holi colour festival, was de bank een dag extra gesloten., waardoor wij later naar Dhading gereisd zijn. Het voordeel was dat we het holi colour festival in Kathmandu hebben kunnen mee maken. Al was het in afgeslankte vorm vanwege de dreigende coronacrisis. Toen de bank geopend was werden we vriendelijk te woord gestaan. Maar de informatie die ons vorige keer verstrekt was, leek toch niet (meer) te kloppen. We konden alleen een rekening openen voor de tijd dat ons nepalees visum geldig was. Nou als je van plan bent 3 weken te blijven zet dit natuurlijk geen zoden aan de dijk. Onverrichter zaken zijn wij de dag erna naar Dhading vertrokken naar “onze kids”. Via onze vriend Govinda hebben we nu in Nepal toch een rekening voor onze stichting. Helaas zijn wij respectievelijk 2 dagen (Jolanda) en 3 dagen (Erwin) bij de kinderen geweest. Tja ook ziek zijn calculeer je niet in. Ondanks dat hebben we toch weer heel wat bereikt. Paar keer vergaderen hoort daar ook bij. En dat kan lang duren. Krijg je een verhaal van 10 minuten in het nepalees, en wanneer je om de vertaling vraagt is dat na 1 minuut klaar :). Met de kinderen gaat het goed. Je merkt dat er in de klas meer rust heerst nu de schoolbanken en tafeltjes geplaatst zijn. Tevens zitten nu alle deuren en ramen in het gebouw. De toiletten (lees de gaten in de grond) zijn ook in gebruik. Helaas zijn de douches nog niet in gebruik, en worden de kids m.b.v. de waterslang nog buiten gewassen. Wanneer de bovenste etage klaar zal zijn, gaat de watertank naar die plek toe, en zullen de douches aangesloten worden. Wat ook diepe indruk maakte is het gedrag van een van de kinderen (gillen slaan, oneerbiedig gezegd leek ze wel bezeten) en niemand die weet hoe hier mee om te gaan. De mensen zijn lief en zorgen goed voor de kinderen, maar weten hier ontbreekt toch enige professionaliteit. Hartverscheurend. Hopelijk kunnen we hier in de toekomst ook aan werken. Achteraf werd gezegd dat de medicatie op was.
Ook zijn we gestart met het “Caroline Medical Fund”. Er is een medicijnkast gemaakt met basis medicatie en we hebben afgesproken dat er, om te beginnen elke maand, een medical check zal zijn. We hadden gehoopt hier de eerste keer bij aanwezig te kunnen zijn.
Maar op zondag 15 maart kregen we de tip om terug te reizen naar Kathmandu, omdat de kans groot was dat Nepal helemaal op slot zou gaan vanwege het COVID-19. Toeristen kwamen Nepal al niet meer in. Zonder nog afscheid te kunnen nemen van de kinderen zijn we dan ook naar Kathmandu vertrokken. Daar is onze vlucht omgezet van 26 maart naar 17 maart zodat we weer tijdig het land uit waren en Nederland in konden.
We hebben via Govinda diverse foto’s en filmpjes gekregen van de medical check. En gezien dat van ieder kind alles in een schriftje wordt genoteerd. Een behoorlijk aantal kinderen blijkt ijzertekort te hebben en alle kinderen moeten heel wat meer gaan drinken. Verder waren er nog een aantal andere gezondheidsprobleempjes. Maar daar zullen we volgende keer meer van zien en horen wanneer we weer daar ter plekke zijn.
In principe hadden we ook nog een bezoek aan 2 instellingen voor kinderen meyt een beperking in Kathmandu op het programma staan. Maar het gezegde is, wat in het vat zit verzuurt niet, dus volgende keer dan maar.
Onze planning is om 22 september weer terug te gaan voor 3 weken. (de tickets liggen al sinds december klaar :))
Namasté.