Bezoek Nepal, september 2021

Omdat elk kind gelukkig mag zijn...

Bezoek Nepal, september 2021

Nadat we 1,5 jaar geleden vanwege de corona uitbraak halsoverkop vertrokken waren uit Nepal , zijn we in september na heel wat geregel weer aangekomen in Nepal.

Wat zijn we weer blij om hier te zijn.

We weten dat we 5 dagen in quarantaine moeten, maar dat nemen we voor lief.

Maar het lot blijkt ons gunstig gezind, want na 2 dagen heeft de overheid de quarantaineplicht opgeheven en mogen we ons vrij bewegen, let wel met mondkapje natuurlijk.

Ook hier zien we dat de pandemie zijn sporen heeft nagelaten. Geen toeristen, gesloten of opgeheven winkeltjes. Een trieste aanblik  van een normaal door toeristen overspoelde en levendige stad.

Nadat we een week in Thamel (Kathmandu) zijn geweest, en onze vaste plekken zoals Boudanath en Pashupatinath hebben bezocht, en een start gemaakt hebben met inkopen voor ons online Dipa winkeltje, vertrekken we naar Dhading-Besi om het tehuis te bezoeken en de vorderingen van de bouw te bekijken.

Door Corona zijn er helaas maar 3 van de 23 kinderen aanwezig. Maar wat zijn ze blij ons te zien.

Een knuffel en lach zegt zo veel !

We hebben diverse houten speel- en leerspullen meegenomen. Plastic is vaak geen lang leven beschoren. Ze zijn er blij mee, hoewel zij er op hun geheel eigen wijze mee omgaan.

Er is ook een nieuwe “leraar”. Bij nader inzien blijkt dit iemand te zijn die bij de overheid overbodig was en daar is gestationeerd. Helaas is dit niet van toegevoegde waarde voor de kinderen.

We hopen dan ook dat er op korte termijn een echte lerares of leraar komt.

Aan het einde van ons verblijf in Nepal hebben we nog een gesprek met een lerares die wij van een aantal jaren geleden kennen. Zij zou de perfecte persoon zijn. Maar dat betekent voor haar dat ze moet verhuizen met man en kind. Let wel 4 uur vanuit haar huidige woonplaats. Nogal een dingetje. want dat betekent dat haar man ook een andere baan moet vinden.

Voor ons zou een droom uitkomen…………. Wordt vervolgd.

In het afgelopen 1,5 jaar is er goed doorgewerkt. We zijn natuurlijk d.m.v. foto’s via onze contactpersoon Govinda op de hoogte gehouden, maar nu kunnen we het met eigen ogen aanschouwen. We zijn trots. Het gebouw staat in zijn geheel. Er dienen zowel aan buiten- als binnenzijde nog enige aanpassingen te gebeuren.  Maar het belangrijkste is dat ze droog zitten en ruimte hebben.

Helaas is er nog steeds geen stromend water. Dit gaat nog een dingetje worden. Maar ook dat moet gaan lukken. We hopen dat dit wel gerealiseerd is wanneer we volgend jaar weer terug gaan. Water behoort immers toch tot de eerste levensbehoefte.

Vanwege de feestdagen (Dashain en Tihar) vertrekken ook de laatste 3 kinderen naar huis.

Dus het spelen en ons onderhouden met de kinderen vervalt.

We gaan samen met Govinda en Keshab (bestuurslid van de school) een aantal huisbezoeken afleggen bij kinderen/jong volwassene met een beperking.

Een mooie, maar ook zeer emotionele dag. Een dag die indruk maakt.

Hopelijk hebben we ze voor dit moment in ieder geval financieel een beetje kunnen helpen. We hopen ook in de toekomst voor deze mensen iets te kunnen betekenen voor de lange termijn.

Na wat administratieve zaken en een vergadering (pffff altijd vermoeiend ,ze zijn nogal lang van stof voor iets wat in onze ogen kort en krachtig kan), zijn we na een week weer vertrokken uit Dhading-Besi.

We hebben in de laatste week nog wat van het land bezocht. We zijn ondanks alles toch ook toerist en willen het land verder leren kennen.

Ook nog veel inkopen gedaan, zodat we onze donateurs van hun gevraagde Nepal gifts kunnen voorzien. Wat een passen en meten wordt dat. Maar alles voor Dipa en haar vriendjes.

Nadat we ook voor vertrek weer de PCR test goed hebben doorstaan kunnen we met een voldaan gevoel weer terug naar huis. En gaan we op ons op (gepaste;)) afstand weer inzetten.

We kijken alweer uit naar ons volgende bezoek.

Namasté